Zo sta je in Reykjavik en zo ben je weer thuis
Het ligt op nog geen 3 uur vliegen van Amsterdam en eigenlijk is IJsland een hele aantrekkelijke maar toch nog redelijk onbekende bestemming voor veel reizigers. Het land is echter zeer de moeite
waard als je houdt van ongerepte en ruige natuur. Als je een liefhebber bent van niet zo toeristische gebieden die je veel te bieden hebben dan is IJsland zeker een goede bestemming. De IJslanders
zijn vriendelijke mensen die je graag te woord staan of je helpen om je het naar je zin te maken. Ze hebben een voortreffelijke keuken met zowel vlees, vis als vegetarische/vegan gerechten. Zij
zijn zeer milieubewust aangezien het hele land geheel volgens recycling leeft. IJsland houdt geen afval over. Alles wordt hergebruikt. Dat is wel verstandig wil je je land schoon houden maar ook om
gezond te kunnen blijven leven zodat je je drinkwater en thermische bronnen die voor warmwater zorgen niet vervuild raken. IJsland is echter wel duur. Vooral eten en tripjes zijn duur. Je merkt dat
in je portemonnee en daar moet je wel rekening mee houden als je hier vakantie wilt houden. Zelf broodjes halen voor tussen de middag in de supermarkt en je flesjes water zelf vullen bij de kraan
(waar gewoon bronwater uit komt) zijn tips om de kosten wat te drukken.
De lieve hotelmensen dan dit hotel zorgden er tevens voor dat er een volledig ontbijtbuffet klaar stond, om half vijf in de ochtend voor ons en nog een gezin, wat ook vroeg moest vertrekken. Ongelofelijk dat ze dit doen. Daarna hup in de auto en op naar Keflavik wat drie kwartier rijden onder Reykjavik ligt. Het was rustig op de weg maar de stoplichten draaiden gewoon hun programma af dus je moest soms best lang wachten ook al was er geen verkeer. Ze hebben hier geen lussen in de weg die aanbodgestuurd werken.
We tanken de auto af voor het vliegveld en leveren vlot de auto in bij Hertz. Daarna worden we met de shuttle bus naar het vliegveld gereden. Omdat we al online ingecheckt hadden konden we door naar de bagage drop off om onze boardingpassen en bagagelabels ter plaatse uit te printen. Dit doe je aan een van de doe-het-zelf stations die op het vliegveld staan. Tjonge wat was het druk in de Departure hal. Enorm veel reizigers die moesten inchecken maar wij gingen er hierdoor zeer snel doorheen en hoefden niet urenlang in een rij te staan voor een van de loketten.
We hebben onze laatste Kronen uitgegeven aan koffie en fruit waarna we konden boarden aan gate C21. De vlucht was weer even relaxed als de heenweg en al snel waren we in Amsterdam waar het wat minder goed weer was dan waar we zojuist vandaan kwamen. Het was weer even wennen aan al het super drukke verkeer in Nederland zeg! Na een week op eindeloos rustige autowegen gereden te hebben is een vierbaans snelweg met fors verkeersaanbod en file rijden in een keer weer opletten geblazen. Het was veel vermoeiender rijden dan in IJsland, dat uurtje naar huis rijden.
We komen in de middag aan in Breda.. de kinderen en de hond heten ons welkom thuis en we zijn moe maar voldaan. Het was een toffe vakantie waarin we weer ontzettend veel gezien en gedaan hebben. Ik heb mijn 10.000 stappen elke dag ruim gemaakt. Nu weer acclimatiseren aan een meer vochtig klimaat in Nederland en wennen aan 2 uur tijdsverschil. Time flies...
De haven, de walvissen en dolfijnen
Vandaag staat het middagprogramma in het teken van de walvissen en dolfijnen. We hebben om 4 uur een tocht geboekt op een snelle boot waarbij we de open zee op zullen gaan, op zoek naar de grote zeezoogdieren, die hier in dit arctisch gebied rondzwemmen in deze tijd van het jaar. Ze zijn hier vooral veel in de maanden juni, juli en augustus omdat ze dan terug zijn van hun trek vanuit het zuiden en ze zich hier komen voeden met vis, plankton en kril.
We lopen via de winkelstraat door naar de haven alwaar we zowel plezier jachten, zeilboten, vissersboten, de kustwacht en de toeristische boten die de dagtochten verzorgen naar "Puffins eiland" en de "Feedingsgrounds" van de walvissen en dolfijnen. Je kan hier bij diverse ticketoffices een tochtje boeken variërend van een paar uur tot een halve dag of langer.
Dit kan per snelle boot of luxe motorjacht en alles daar tussen in. Het is wel belangrijk dat je goed kijkt naar wat je wilt zien en bij wie je dat gaat boeken. Prijzen verschillen namelijk nogal en het is behoorlijk aan de prijs. Voor een tochtje ben je al snel 100 euro of meer kwijt per persoon. Soms kan je bij het ene kantoor het goedkoper via internet boeken dan via het boekingskantoortje aan de haven zelf, hebben we gemerkt. Je komt uiteindelijk toch nagenoeg op dezelfde boot terecht.
Ook krijg je bij sommige hotelboekingen korting dus is het een aanrader om goed rond te kijken en tijdig te boeken. Via internet boeken doe je met een creditcard. Wij hebben een Whale watching tour gedaan omdat we dolfijnen en puffins (papegaaiduikers) al vaker gezien hebben bij boottochten in Kroatië, Engeland, Madeira en Ierland.
Bij onze ticket zat een gratis bezoek aan het Whales of Iceland museum en omdat we hier al rond half een waren, hadden we tijd genoeg om hier een bezoek aan te brengen. Je ziet hier levensgrote modellen van de veelvoorkomende walvissen en dolfijn soorten uit deze wateren. Het is een audiotour die je vertelt over hoe de diverse soorten leven.
Zo wist ik niet dat je dus twee soort walvissen hebt; de tandwalvissen die jagen en vlees of viseters zijn. De orka is de meest bekende maar ook tevens de meest agressieve rover onder de walvissen. Een orka verschalkt buiten vis ook graag zeehonden, andere walvissen of dieren die ze te pakken krijgen. Ze zijn slimme jagers die in groepen samenwerken. Ook dolfijnen hebben tandjes en eten voornamelijk vis.
Dan heb je nog de tandloze walvissen. Deze hebben geen tanden maar baleinen zoals dat heet. Een soort draden in hun mond gemaakt van keratine (hetzelfde materiaal als waar onze nagels van gemaakt zijn). Hiermee zeven ze het plankton, de kril (mini garnaaltjes) en inktvisjes uit water en ze eten daar enorme hoeveelheden van. Bijzonder is dat de grootste zoogdieren op aarde dus leven van de kleinste organismen die er in de zee leven. De tandloze walvissen zijn de grootse zoogdieren die er bestaan. Een olifant past er makkelijk in. Ze hebben een torpedovormig lichaam en kunnen ontzettend diep duiken waarbij ze soms tot wel 140 minuten onder water kunnen blijven. Ze hebben geen of een hele kleine rugvin waar de tandwalvissen vaak hoge rugvinnen hebben.
Dan heb je nog diverse soorten dolfijnen. Zij zijn kleiner en vaak heel speels alhoewel de grotere soorten ook heel speels kunnen zijn. Tijdens onze tocht in de middag in de oceaan bij Reykjavik komen we vooral Dwergvinvissen tegen (Minke Whales) en dolfijnsoorten. Ik heb ze gefilmd maar dit was ontzettend moeilijk te filmen omdat ze overal op zee opduiken en heel snel weer onder duiken. Je hoort ze wel heel goed als ze in de buurt zijn.
Ze blazen namelijk eerst water uit het ademgat op hun hoofd waarna ze een diepe teug adem nemen. Dit is een kenmerkend geluid wat je op zee goed kan horen. Daarna nemen ze een duik en na een paar keer zo geademd te hebben, nemen ze een diepzee duik (meestal de vijfde keer). Ze zijn moeilijk te volgen met je camera omdat ze een zigzagpatroon zwemmen. Dolfijnen waren wat makkelijker voor de camera te krijgen en ik ga kijken of ik er nog een filmpje van kan maken wat om aan te zien is...
Het was een mooie tocht maar ook een ruige tocht op zee. De boot die we hadden geboekt kende 8 zitplaatsen en we hadden een tour van 2 uur geboekt die eerst naar "Puffin island" ging. Hier broeden de papegaaiduikers. Deze vogels leven maar 4 maanden per jaar op land en dit is enkel om een ei uit te broeden in een hol in de grond. Vader en moeder Puffin hebben het dan druk om hun jong groot genoeg te laten groeien tot het zelfstandig de zee mee op kan, waar ze de overige 8 maanden wonen. Ze komen dan niet meer aan land tot het volgende broedseizoen. De onderstaande foto heb ik niet zelf gemaakt want de papegaaiduikers waren te ver weg voor mijn camera.
Daarna ging de tocht op volle snelheid door naar de Atlantisch oceaan. De wind was wat toegenomen waardoor de golven wat ruiger werden. De kapitein zette er vol gas op en de marine biologe die onze gids was, gaf hem aanwijzingen waar naartoe te varen als ze een walvis of dolfijn had gespot. Ze gaf dit dan gelijk aan ons door waardoor we ongeveer in de juiste richting konden kijken voor een volgende keer dat de walvis omhoog kwam om te ademen.
Het was echter een ontzettend ruige tocht waarbij de boot met de voorkant meters omhoog kwam en vol op de volgende golf of deining kon klappen. Het is niet aan te raden om deze tocht te maken als je rug of hartproblemen hebt of een andere fysieke beperking want het gaat er heftig aan toe. Je kan voor het uitzicht het beste vooraan zitten maar wil je je rug heel houden dan is achterin de beste plek want daar is de klap op het water een stuk minder heftig. Toch blijft het een stevige boottocht om te doen ondanks de zittingen met vering (suspension seats). Je moet er fit voor zijn. Ik heb er de dag later nog steeds spierpijn van in mijn rug, stuitje en benen alwaar ik de klappen op het water mee op heb moeten vangen. Het was echter wel een ontzettend leuke tocht om te doen en heel bijzonder om de walvissen in het echt te horen en te zien.
Deze foto is niet van mijzelf maar het is wel precies zoals ik het gezien heb. De Dwergvinvis behoort tot de tandenloze walvissen. Zij hebben ook twee ademgaten waar de tand walvissen slechts een ademgat hebben.
Later zagen we ook een school met dolfijnen met een aantal baby dolfijntjes bij hun moeder aan de zij. Het kalfje heeft vaak een kleinere en lichter gekleurde zijkant. Ook deze foto is niet door mijzelf gemaakt maar wel zoals we het gezien hebben. Zoals gezegd volgt een filmpje later nog als ik het gemonteerd heb en het een beetje toonbaar is.
Het is handig om het gedrag van de zeemeeuwen te volgen als je walvissen wilt zien. Meeuwen en walvissen leven namelijk van dezelfde plankton, dus waar de meeuwen zitten, zie je vaak ook de walvissen. Het gedrag van de meeuwen laat soms zien waar de walvis zit in het water. Dat is zo'n beetje de enige aanwijzing die je krijgt als je wilt fotograferen of filmen. Verder is het een kwestie van geluk hebben.
Hallo Reykjavik!
We komen al rond 10.30 uur in Reykjavik aan en hoeven vandaag geen honderden kilometers meer te rijden wat ook wel eens fijn is. We parkeren onze auto bij Hotel Klettur waar we onze laatste (zeer korte!) nacht door zullen brengen omdat ons vliegtuig al om 7 uur in de ochtend vertrekt vanaf Keflavik airport wat nog zo'n drie kwartier rijden onder Reykjavik ligt.
Reykjavik ligt in de zon te gloeien vandaag. Het is ruim 20 graden in de schaduw, iets wat je niet zou verwachten in IJsland maar toch hebben we de hele week al temperaturen tussen 15 en 20 graden gehad. Het was voor IJslandse begrippen een buitengewoon mooie zonnige week en we zijn vandaag zelfs verbrand omdat we geen zonnebrandcrème hadden gesmeerd.
We besluiten te voet richting de haven te lopen vanaf ons hotel omdat we hiermee gelijk een leuke wandeltocht door het centrum van Reykjavik hebben. We komen langs allerlei winkeltjes en een aantal gekleurde huizen. Net als in Ierland en Engeland houden ze hier wel een kleurtje op het huis. Traditioneel met witte kozijnen en met regelmaat een fel zomers kleurtje.
We hebben vanmiddag om vier uur een Whale Watching tour geboekt via internet en het ziet er naar uit dat het om vier uur vanmiddag nog steeds geweldig mooi weer is ook al zal de wind wat toe gaan nemen. Het weer kan in IJsland namelijk snel omslaan omdat de oceaan voortdurend wolken produceert. We wandelen door de straten van Reykjavik op zoek naar het meest bekende gebouw van deze stad. Dit is de torenhoge Hallgrimskirkja. Een witte kerk met een opvallend hoge toren die gradueel oploopt.
Van de zijkant ziet de kerk er nog niet zo heel bijzonder uit, al valt de smetteloze witte kleur en de moderne bouwstijl meteen op. Als je een boekje over Reykjavik leest, kom je deze kerk altijd tegen. Het is een Lutherse kerk. De voorkant van deze kerk biedt echter een unieke vorm.
We waren er precies op het moment dat de zon nog aan het klimmen was waardoor de top als een soort halo verlicht werd vanaf een bepaalde afstand. Een mooi fotomoment waarmee de vorm van de kerktoren nog eens extra benadrukt wordt. Uiteraard moesten we een kijkje in de kerk nemen.
De kerk is recht en strak van aard en kent weinig franjes en tierlantijnen zoals eigenlijk overal in IJsland het geval is. Het heeft een prachtig orgel aan de voorkant en een kleiner orgel bij het
altaar waar de mis kan worden opgedragen.
Ik moest hier een aantal lengte foto's van maken om het er helemaal op te krijgen. Alles in deze kerk is groots en mooi gemaakt. Het glas in lood raam wat de Maria hoek siert is ook van een prachtige kwaliteit.
Nadat we de kerk uitgebreid bezichtigd hadden van binnen, besluiten we om op een bankje op het kerkplein, onze lunch op te eten die we hadden meegenomen. Je zit er in de ochtend nog lekker in de schaduw want de zon staat er nog achter en je hebt een prachtig uitzicht op de kerk waar groepen toeristen al dan niet met gids, naar binnen gaan. Wil je de kerk echt goed fotograferen dan kan je beter wachten tot de middag als de zon gedraaid is en op de voorkant schijnt.
Hierna lopen we door naar de haven omdat we daar vanmiddag toch moeten zijn en het is nog een stukje lopen. We bekijken diverse winkeltjes en het havengebied en gaan verder met onze planning van ons dagprogramma.
De Hvalfjördur onderweg naar Reykjavik
Op ons gemakje gaan we vandaag naar de hoofdstad van IJsland rijden. We doen dit niet door 5 km lange tunnel onder de Hvalfjördur door maar we willen via het binnenland om het fjord heen rijden want op de heenweg zagen we al dat het er heel erg mooi was.
We vertrokken vanuit Borgarnes over de lange brug die Borganes met het volgende schiereiland verbindt. De brug geeft prachtige uitzichtpunten over de beide zijden van de eigen zee inham. Echter
toen ik dit wilde fotograferen werd ik herhaaldelijk aangevallen door een arctische stern, die kennelijk haar nestje aan het verdedigen was, wat zij op het uitzichtpunt had gebouwd. Ik mocht niet
in de buurt van de punt komen, dus heb ik de brug later maar gefotografeerd vanaf het volgende schiereiland. Hier zie je Borgarnes in de verte liggen.
We hadden vanuit ons hotel een prachtig uitzicht op de baai waar het aan lag alleen toen ik deze foto nam was het net wat bewolkt geworden en zie je meteen verschil met de bewolking en met de zon op het water en in de bergen.
Hier rijden we langs de Hvalfjördur. Je kan helemaal rondom de fjord rijden. Het is een tocht van een ruim half uur maar de weg is goed aangelegd en makkelijk te berijden. Qua uitzichten is het zeer de moeite waard en je kan er gerust stoppen onderweg om te picknicken of om het landschap eens in je op te nemen.
Het werd steeds zonniger naarmate de ochtend vorderde en de bewolking dreef langzaam weg. Deze foto's zijn vanuit de auto genomen vandaar dat de voorgrond wat bewogen is. Ook hier weer de paarse lupines die je werkelijk overal op IJsland ziet bloeien in juni. Jammer genoeg hadden ze nog geen rijpe zaadlijsten waardoor ik geen zaadjes heb kunnen meegenomen voor de tuin. Lupines groeien in Nederland ook goed.
Uiteindelijk waren we helemaal rond en kan je de uitgang naar zee zien van het fjord. Hier loopt dus een tunnel onderdoor van ruim vijf kilometer i.p.v. een brug die je op kaart denkt te zien. Je kan hierdoor vrij vlot van Borgarnes naar Reykjavik rijden als je dat zou willen of je neem de toeristische route zoals wij die namen.
Basaltblokken en lavavelden
Onderweg van Borgarnes naar Grundarfjördur wisselen de landschappen zich net zo snel af als het weer. Vandaag begon bewolkt en was het winderig maar naarmate de dag vorderde werd het steeds zonniger.
De vele fjorden en meren geven het landschap hier aan de westzijde van IJsland een heel eigen karakter. Besneeuwde bergtoppen zie je hier zomers meer dan aan de zuidkust. Het landschappen is veelal onbewoond en wat verlaten. Je kan hier rustig kilometers rijden zonder veel mensen te zien anders dan een tegenligger of een boerderijtje in de verte.
We doorkruisen lavavelden die een recentelijk uitbarstingsverleden laten zien omdat ze nog weinig begroeid zijn. De stromen worden onderbroken door onze weg maar ze zijn indrukwekkend breed. Je vindt hier verschillende vormen lavavelden.
Deze vorm is afgerond en noemen wij telkens blubber of poep lava of de drollen velden maar heet eigenlijk kussen lava. Lava kan een verschillende viscositeit hebben. Ze kan heel stroperig zijn en dan langzaam vloeien waardoor het vaak zijn eigen pad blokkeert doordat het al stolt tijdens het uitvloeien. Hierdoor ontstaan strato vulkanen; de bekende kegelberg vulkanen. Dit zijn gevaarlijke vulkanen omdat ze een prop in hun eigen krater veroorzaken waardoor de druk telkens opbouwt en er een explosie (eruptie) ontstaat met veel puin, as en brokken lava. Lava die een grotere vloeibaarheid heeft, stroomt snel de vulkaan uit en is minder gevaarlijk omdat het meer gecontroleerd wegstroomt. Vaak zie je dit uit spleten of scheuren uit de aarde stromen. Er zijn geen erupties maar een constante stroom lava die langzaam een dal of kloof opvult of die nieuw land maakt in zee. Daar krijg je eiland landen van als IJsland, Madeira, Hawaï etc.
Ook vind je hier basaltblokken. Deze zes of meerkantige zuilen van steen vind je vaak in vulkanisch gebied. De stenen zuilen worden onder hoge druk gevormd en komen pas eeuwen later aan de oppervlakte.
Hele meren en kloven kunnen opgevuld worden door lavastromen zoals hierboven gedeeltelijk gebeurd is. De lichtgekleurde lavastroom heeft het meer deels opgevuld.
Smeltende sneeuw geeft watersporen in deze bruine lava plateaus in de bergen. Het smeltwater trekt diepe geulen door het landschap. Deze bergen zijn slecht te beklimmen en klimmers die het toch proberen komen hier vaak om het leven omdat deze lava bergen voornamelijk uit losse puin, grind of as deeltjes bestaan. Het brokkelt makkelijk af waardoor je zo de berg af glijdt. In IJsland komen meer dan gemiddeld mensen om die hier komen klimmen, hiken of in de ruige natuur verblijven. De natuur en het weer zijn verraderlijk wisselvallig. Het wordt ook afgeraden om hier diep de natuur in te gaan zonder gids die goed op de hoogte is van het landschap en het goed omgaan met het omslaan van het weer.
Rechts op de voorgrond een uitgedoofde vulkaan krater waar we helaas niet bij konden komen. Links achterin onder een ijskap de Snaefellsjökull. Een vulkaan in ruste.
Een kokend hete rivier
Deze keer geen geijser maar kokend hete bronnen die uit een kloof in de rotsen omhoog spuiten en borrelen. Uit de stenen rotswand en uit de grond borrelen in deze kloof meerdere heet water bronnen omhoog.
De bronnen spuiten met luid geraas en heel veel kracht, voortdurend kokend heet water uit de grond naar boven.
Het veroorzaakt dan ook flinke dampende wolken met de bekende zwavel geur. Als ik dichterbij kom, beslaan mijn brillenglazen spontaan.
Tezamen vormen de heetwaterbronnen een kolkende stroom die langzaam in een hete rivier uitmondt. Het geeft de omgeving een uniek uiterlijk met dampende mist flarden die boven de rivier en het landschap blijven hangen.
Een deel van het warme water wordt opgevangen door een thermisch station en we zien dikke buizen door het landschap lopen die op enig moment ondergronds gaan. Heel IJsland leeft qua warmte op basis van de geothermische bronnen die zij heeft.
Ons hete douche water in het hotel komt rechtstreeks uit deze bronnen en ruikt daarom ook wat zwavelig. Het schijnt je juwelen goed te reinigen. Het koud water komt rechtstreeks uit koud water bronnen.
Het koude bronwater is hier zo zuiver dat het alle kwaliteitseisen haalt die in Europa gelden voor drinkwater. Je kan het dus gelijk drinken uit de bron of uit de kraan. We hebben een keer een flesje water gekocht in een supermarkt en de mevrouw in de supermarkt adviseerde ons om de flesjes telkens bij de kraan te hervullen omdat het milieu vriendelijker en goedkoper is dan telkens nieuwe plastic flesjes te kopen met bronwater.
Daar is die berg dus!
De kopfoto van deze weblog vond ik prachtig en ik wist dat deze berg en waterval ergens in onze reis voorkwamen dus was het wel heel leuk om het nu live te zien. De Kirkjufell met de Kirkjufellfoss zoals de bijbehorende waterval heet.
De waterval is niet heel erg indrukwekkend in vergelijking met andere watervallen op IJsland maar wel aardig genoeg om te beklimmen zodat je ook van boven mooie foto's kunt maken. De waterval bestaat uit twee boven elkaar liggende watervallen en heeft dus meerdere verdiepingen.
Van boven heb je trouwens een prachtig uitzicht op de fjord en de uitloop van het riviertje wat de waterval heeft doen ontstaan.
Het water meandert zo de fjord in alwaar zoet met zout water wordt vermengd.
In de verte zie je Grundarfjördur liggen. Een dorpje met wat een haven, wat cafeetjes en restaurants.
Thingvellir een super mooi meer
Helemaal ongerept en het lijkt wel the middle of nowhere en daar vind je een prachtig meer met veel bomen, struiken en bloeiende planten. Thingvellir heet het. En het is er net een sprookje.
We besloten de toeristische route wat te ontwijken door de gravelweg te nemen die linksom het meer loopt. We hebben inmiddels door dat de busladingen toeristen vooral via de asfaltwegen komen.
En Michel vindt de kleinere binnen wegen veel mooier dan de hoofdwegen met meer verkeer en waar je eigenlijk altijd net te ver van alles af zit of net ladingen toeristen iets bezoekt.
Er is nog genoeg ongerept gebied waar weinig mensen komen en waar de natuur geweldig mooi is maar dan moet je wel van de ringweg 1 af als dat kan en bij voorkeur de onbekende kleine weggetjes pakken.we lunchen aan het meer met lekkere stokbroden van de Kr supermarkt. Je kan daar wraps, sandwiches en salades kopen om mee te nemen.
Het is een prachtige route via de 36 en 360 deels verhard en deels gravel. Daarna rijden we door via een fjord naar ons volgende hotel in Bogarnes.
